Bu kış soğuk mu geçiyor. Peki önümüzdeki kışta bu kadar soğuk geçecek mi? Siz bu tahmini yapamayabilirsiniz ama Kuzey Amerika Yünlü Ayı Tırtılının yaptığını düşünüyorlar.

Şimdiye kadar duymamış olabilirsiniz ama bu tırtıl dünya da çok ünlüdür.

Ayrıca yünlü solucan olarak ta isimlendirilen bu tırtıl, ününü kış durumunu tahmin etmesi ile kazanmıştır.

İster gerçek ya da folklor olsun, bu efsanevi tırtıl hakkında daha fazla bilgi edinmek isterseniz yazımızı okuyun.

Bu tırtılın efsanesine göre, Yünlü Ayı Tırtıl’ında, paslanmış kahverengi veya siyah olmak üzere 13 farklı bölüm bulunur. Paslı kahverengi bölümler (veya daha kahverengi bölümler) ne kadar geniş olursa, önümüzdeki kış daha yumuşak olur. Daha fazla siyah bölüm varsa kış şidettli olacaktır.

Peki bu efsane nasıl başlamıştır? 

1948 sonbaharında, New York Amerikan Doğal Tarih Müzesi'nde böceklerin küratörü Dr. CH. Curran, yünlü ayı tırtıllarını gözlemlemek için Bear Mountain State Park şehrinin 40 mil kuzeyine gitti.

Halk arasında anlatılan bir hikayenin etkisi ile tırtılın renklerine bağlı olarak hava durumu tahmini ile ilgili efsaneyi bilimsel deneye dökmeye karar verdi. O günden sonra tırtılların renklerine dikkat eden Dr. Curran, bir raportör arkadaşı aracığıyla deneye başladı.

Tırtılların her birinin renk ortalamalarını alarak bir istatistik tutmaya başladılar. Bir bilim adamının 8 yıl süren bu deney ile beraber, tırtılın renkleri hava durumu ile ilişkilendirmeye başlaması ile bu tırtıllar çok ünlü bir hale geldi.

1948-1956 yılları arasında Dr. Curran'ın ortalama kahverengi segment sayıları, 13 segment toplamında ortalama 5.3 ila 5.6 arasında değişiyordu.

Bu da kahverengi bandın yün ayı vücudunun iyi bir üçte birinden fazlasını kapladığı anlamına geliyordu.

Bu orana karşılık gelen oranda kışlar ortalamadan daha ılımlıydı ve Dr Curran folklorun bir miktar gerçek payına sahip olduğuna karar verdi.

Ancak Dr. Curran bunun bilimsel bir yanılsama olabileceğini biliyordu.

Toplam verilerin küçük olduğunu da biliyordu.

Yapılan deneyler folklor hikayenin bazılarını meşrulaştırmış olsa da, aslında eğlenmek için de sadece bir bahane oluşturuyordu.

Curran, eşi ve arkadaşları kenti her sonbaharda görmeye bahane yaratmak için kendilerine "Yün Ayı Arkadaşlarının Orijinal Derneği" olarak adlandırdılar.

Curran'ın o senenin son grup toplantısında, yünlü ayı tırtılının kahverengi segmenti sayılıyor ve kış tahminleri, Bear Mountain Eyalet Parkı'ndaki doğa müzesi tarafından sergileniyordu.

Bu olay iyice bir festival olayı haline geldi. Her ekim de kentin belediye başkanı en büyük tırtılın üzerindeki renkleri değerlendirerek kış tahmini halka duyurdu.

Çoğu bilim adamı elbette bu olay çok ciddi yaklaşmamıştır. Çok sayıda tırtılın sürekli olarak ölçülerek bilimsel verilere dayanması gerektiğini savunurlar.

Ancak Massachusetts Üniversitesi'nden bir entomolog Mike Peters, bu konuda hemfikir değil, aslında kış şiddeti ile yünlü ayı tırtılının kahverengi bandı arasında bir bağlantı olabileceğini belirtmiştir.

"Aslında Kanıt var," diyor "kahverengi kılların sayısı, tırtılın yaşıyla ilgilidir - diğer bir deyişle bahar ne kadar geç başladı ise kozadan o kadar geç çıkmışlardır. Bu durumda döngü geç başlayacaktır. Tırtılın yaşı da o kadar genç olacaktır.

Bu durumda önceki kışın soğuk geçtiğini gösterecektir. 

İşin aslında da tırtıllar her sene bir önceki seneye göre farklılıklar göstermektedir. Yani bu folklor hikayenin kaynağının buradan geldiğini düşünmek pekte yanlış olmaz.

Kuzey Amerika’nın bu en ünlü tırtılı aslında, Isabella Güve Kelebeğinin (Pyrrharctia isabella ) larva formudur.

Sarı-turuncu ve krem ​​rengi kanatları siyahla süslü olan bu orta boy güve, Kuzey Meksika'dan Amerika Birleşik Devletleri ve Kanada'nın güneydeki güneyi boyunca yaygındır.

Güveler giderken, Isabella diğer türlerle karşılaştırıldığında bakmak için çok fazla değil, ama onun olgunlaşmamış larva denilen siyah uçlu ayı ya da yünlü ayı (Güney boyunca ve yünlü solucan birkaç tırtıllar biridir) en İnsanlar tanımlayabilir.

Yün ayıları aslında yünlü değildir. Aslında kısa, sağlam kıllarla örtülüdür.

Bu türün hepsi de kıllar ile kaplı değildir.

Sıcak havaların gelmesi ile beraber, güve hale geçerler.

Olgun Yünlü Ayı Tırtılları kabuk altında veya kaya veya tomrukların içindeki oyukların altında ışıklı alanlarını ararlar. Bu yüzden pek çoklarının sonbaharda yolları ve kaldırımları geçtiğini görebilirsiniz.

İlkbahar geldiğinde yün ayıları kozalara dönüşür. Onları tam yetiştirilmiş güvelere dönüştürür.

Tipik olarak, tırtılın başı ve sonundaki bantlar siyahtır ve ortadaki kahverengi veya turuncu olup, yün ayıya belirgin bir çizgili görünüm verir.