Tarantulanın yaşam döngüsü erkeklerin eşlerini ararken bölgelerini terk ettikleri çiftleşme süreciyle başlar. Erkek tarantulaların kadınların yerini tespit edebilmek için çok uzak mesafelerde seyahat ettiği bilinmektedir, bu da insanların göç ettiklerini düşünmelerine neden olur. Ne yazık ki, dolaşırken insanların yollarına veya insanlara ait evlerde insanlarla temas kurabilir. Tarantulalar (Theraphosa apophysis), bilinen en büyük araknitlerdir. Ortalama olarak, boyları 7-10 cm'dir. Ancak, 30 cm'yi aşabilirler. Tarantulalar çeşitli renk, ebat ve yaşam alanlarında bulunur. Çoğu siyah veya kahverengi renkte olup tüylü bedenlere sahiptir. Tarantula türleri, yoğun vücut tüylerine göre diğer örümceklerden ayırt edilebilir. Birkaç türün ayrıca bacaklarında farklı çizgiler bulunur. Alınan numunelerin büyüklüğü, tarantula'nın bol tüylerinden dolayı aşırı derecede abartılıdır. Tarantula'nın tüm gövdesini kaplayan bu saçmalık, yırtıcılara karşı bir savunma mekanizması olarak hizmet eder. Görünüşte korkutucu olmasına rağmen, tarantula kışkırtıldığında sadece agresiftir.
Tarantula'nın dış iskelet olarak bilinen güçlü dış kısımları vardır. Tarantula'nın vücudu iki ana bölümden oluşur: prophoma, cephalothorax olarak da bilinir; karın ya da opistohomoma. Bu iki parçaya, püskül veya tarantula vücudunun beli olarak algılanan pregenital somite katılır. Bu pedikül, tarantula hareketliliği ve çevikliği için çok önemlidir çünkü opistohomoma daha geniş bir hareket aralığı sağlar. Tarantula'nın sekiz ayaklı, pedipalp ve sivri dişler de proomada tarantulanın vücuduna bağlanır. Zehir salan chelicerae veya fangs, tarantula'nın gözlerinin altında bulunur. Tarantula bacaklarında yedi segmentli ve tırmanış için kullanılan geri çekilebilir pençelerinin olduğu özellik vardır. Bacaklarda bulunan tüyler dik veya kaygan yüzeylerde tırmanmada da yararlıdır.
Tarantula'nın besin kaynağında çekirge, böcek ve diğer örümcekler bulunur. Fareler, kurbağalar, yılanlar, kurbağalar ve kertenkeleler gibi omurgalıları da türüne göre avlarlar. Uçan böcekler, güveler ve kurbağalar üzerine avlanırken Her ne kadar ipek üreten yetenekleri olsa da, çoğu tarantula avlarını tuzağa düşürmek için havadan ağlar ile örgü yapmazlar. Daha ziyade pusu stratejilerini kullanırlar. Çoğu tarantula, türüne bağlı olarak, yürürken av yakalamak için yuvalarından gizler veya yemeğe bakan oyuğa yakınlaşırlar. Tarantula avı için çabucak hareket eder ve felce uğratabilmek için avlarına zehir ile enjekte eder. Bu zehir, küçük hayvanlar için toksiktir ancak ortalama bir insan yetişkin için hayati tehlike oluşturduğu bilinmemektedir. Tarantula genellikle kurak bölgelerde ve tropikal yağmur ormanlarında yaşar. Ortak isminin de ima ettiği gibi, çöl tarantulası kurak yaşam ortamlarında da bulunur.
Tarantula lar ipek üretebilir ve türlere bağlı olarak benzer amaçlarla kullanabilir. Arboreal tarantüllerin çoğu ipekten yapılmış evleri ağacın deliklerinde veya diğer aralıklarda oluşturuyor. Gömülü karasal türler bile yuvalarını çizmek için ipek kullanıyor ve bazıları ipekleri, kulübelere benzer kapılara benzeyen girişler oluşturmak için kullanıyor. Tarantula ipekleri, evin dışında tehdit veya avın varlığına karşı uyaran bir alarm sistemi görevi görür. Saldırgan potansiyel bir av olur ise, tarantula onu yakalar ve bastırır. Erkek tarantulaı genellikle dişisi kadar yaşamaz bazı türlerin dişileri 35 yıla kadar yaşar.
Tarantula nın uzun iğneye benzer fang'ları var. İnsanları nadiren ısırırlar, ancak kışkırtıp kaçarlarsa kendilerini savunamazlarsa yapabilirler. ABD tarantulas ısırıkları normalde ciddi değildir ve ısırık bir bal arısı sokması ile karşılaştırılabilir ağrı üretir. Bununla birlikte, bir tarantula, tarantula zehirine karşı oldukça alerjik bir kişiyi ısırırsa, ısırıklara verilen tipik reaksiyonlar, tarantula sokmasının oluştuğu yerde ağrı, nefes alma zorluğu, kaşıntı, hızlı kalp atışı yapabilir. Tarantullar zorlayıcı yırtıcı olsalar da, diğer canlıların avıdırlar. Memeliler, kuşlar ve sürüngenler gibi diğer avcılar tarantula'ya saldırır. Sonuç olarak, tarantula bir dizi koruyucu mekanizma geliştirmek zorunda kaldı. Yeni Dünya tarantulaslarının bedenleri genellikle savunma saçlıdırlar. Tüyler ürpertici olarak bilinen bu tüyler, bir saldırganın cildi ile temas ettikten sonra ciddi tahrişe neden olur. Yırtıcı, bu rahatsızlıktan kurtulmaya çalışırken, tarantula'nın kaçması ve gizlenmesi için zaman tanınır. Tarantula da karınlarını arka ayaklarıyla hızlıca ovuşturarak saçları havaya atabilir. Saçlar başarısız olursa, tarantula ayaklarını açığa çıkarmak için sırt üstü bacaklarında koşabilir daha da kışkırtıldığında ısırır. Kaşıntı ve rahatsızlığa neden olan ürtiker kılları serbest bırakır. Bazı türler bu saçları arka bacaklarla avcıya atma yeteneğine sahiptir.